dan die voorkop...
en dan die snorretjie. Hy is dood ernstig wanneer ons skeer, en ons mag geen deel daarvan skip nie...
Hy vat nog sy middagslapie elke dag..
eindig meeste van die tyd op die vloer op...
En hy is mal oor sy sussie!! Soen haar op haar hande, soen haar op haar kop. Soms huil sy so bietjie, en ek sien sy begin in sy rigting skop...
Die ogies is deesdae heelwat groener en effens bruin; die blouerige skynsel is so-te-sê weg; haar oë lyk meer en meer soos die van haar ma.
Vreeslik gelukkig deesdae ('n nuwe baba in vergelyging met die monster wat ons die eerste twee maande moes grootmaak). Sy kyk mens stip in die oë, en lag die oomblik as jy smile. Baie oulike klein mensie..
Baie gemaklik in die groen stoeltjie; maar raak ongelukkig na so 10 minute. Haar gunsteling plek is nog steeds haar Ma se arms..
Jan-Hendrik se gunsteling speelplek - die hondehok en die afgesaagde kareeboom. Hy het Oupa Chris se swyshammertjie in die tuin ontdek, en slaan gate in die mure, bome en houtdek so ver as wat hy gaan. Die honde loop ook soms deur. Hy hou ook daarvan om die neutedoppe stukkend te slaan; baie goeie hand-oog koordinasie...