Oujaarsdag; 2010!!!

Die einde van die jaar; en ek staan en kyk na my huis, en na my gesin, en ek sien hoe alles goed gaan. Marinda se keisersnit is deur die reserve gynae geskuif na komende Maandag die 3'e (aanvanklike datum was die 12'e). Marinda se eintlike gynae sit in Oudtshoorn. Ek vra die vraag: Wie in sy regte verstand hou vakansie oor Kersfees en Nuwe Jaar? Maar ons aanvaar die dinge wat ons nie kan verander nie; en eintlik is ek bly dat Marinda vroeër verlos gaan wees van die ongemaklikheid; ek weet sy wil weer begin hardloop.

Die kamer is so-te-sê klaar; die kleur en die tema is pienk, en dogtertjie, onderskeidelik. Ek is baie trots op die eindproduk; en ek kan nie wag dat Sussa (Riana / Lana / ons-sal-nog-sien) by die huis gaan opdaag nie; hopelik volgende week Woensdag.

Die Oupas en die Oumas is hier om te kom help met Jan-Hendrik, en hulle wil ook nie die nuwe baba se koms mis nie. Ons kuier heerlik; dis vrek warm in Nelspruit; en vreeslik humied. Ons spandeer lang tye in die swembad. Die Oupas speel met Jan-Hendrik; hulle leer hom swem; doen my 'n hengse guns. Daar is goed wat Oupas beter doen as Pappas...

Jan-Hendrik entertain almal met sy hammer-slaan, gholf en skop skills.

Een van die VELE verjaardag geskenke; hy is op 'n ander planeet; in sy eie wêreld...

Hy speel viool en plastiek-kitaar saam met Ouma..

En daar is nie 'n tekort aan ondersteuners nie.

Ons braai buite; en ons drink hope wyn, bier en goeie whiskey..

Ons speel buite saam met die honde; wat moet agter bly anders pie hulle op ons meubels voor op die stoep; en Sunnyboy is tiepe van met verlof...

Champagne op die dag met middernag; terwyl ons na ander manne se vuurwerke kyk..

En Jan-Hendrik gee nie 'n ... om nie; hy slaap; die dag (en die jaar) was net 1 uur te lank...

Wat 'n besige langnaweek!

Wat doen die Swanepoels so oor 'n laaaangnaweek?

Wel, ons tel die dae af voor die koms van die nuweling in die gesin; en ons besef hoe min tyd daar eintlik oor is om die nuwe kamer klaar te maak.

En sommiges speel sonder einde met die kersgeskenke (beide die helikopter en die vliegtuigie se bewegende dele is al verby stukkend, maar dit het darem so twee dae gehou en gesorg vir baie vreugde...)

Maar op 'n punt het ons almal besluit om in te spring sodat die kamer nou net kan klaar kom en pappa (ekke) een aand vroeg in die bed kan klim (vroeg ophou raas; gelukkig is die bure met vakansie).

Die bouers het baie mooi die venster kom vas pleister en die muur tot bo gebou waar ek dit uitgebreek het.

Boeta het elke breek saam met ons geneem en ook ontdek wat "moer hoog" beteken..

Marinda het my baie gehelp met die verf van die mure; dis egter die wit dak wat my die meeste verpes het; ek het agter gekom dat wit die moeilikste kleur is om mee te werk, en dat jy baie duidelik sien waar wit spots op 'n wit agtergrond mis geverf word, veral in vroeg Saterdagoggend natuurlike sonlig (toe doen ek dit weer...)

Boeta glo hy moet sy tande vir die kamera wys...

Amper klaar; nou net om die hele vloer af te skuur...

En vier lae te seel; gelukkig nie meer op my knieë nie...

Die finale produk (ons is nou so 99% klaar) is vir my 'n groot rede om trots te wees. Ons het 'n pragtige klamer bygekry; spesiale kamer vir 'n spesiale dogter. Ek hoop sy geniet dit.

Boeta is mal oor die gevoel van die nuwe vloer; hy't vir 'n halfuur lank gedans en mal gegaan terwyl ek probeer fotos neem het.

O ja; amper vergeet ek; ek het sommer die kombuis vloer ook oorgedoen...

Dit was 'n heerlike naweek saam my gesinnetjie; sonder om 'n voet uit die huis uit te sit...