Pampoen, haar man Nico, en haar skoonouers het oppad terug uit die wildtuin hier by ons kom kuier. Dit gaan goed met hulle daar in die vreemde. Hulle was twee dae in die wiuldtuin - alles gesien (insluitend luiperds), maar nie leeus nie..
En meneer klim deesdae die hoë stoele uit, maar hy kan nie afkom nie...
Uit pure frustrasie het Jan-Hendrik toe sonder om te stop vir ten minste 'n halfuur lank net gespring op die bank. Mens kan nie glo hy spring so hoog met sulke kort beentjies nie (ek wou die video ingesit het maar die internet is vol stront vanaand; dalk is dit beter more). 
Hier hou hy vas aan die prop net toe dit pop; die verbasing op sy gesiggie is moeilik om te beskryf, maar ek besef nou eers hy het dalk gedink hy het die bottel gebreek, want hy wou onmiddelik die prop terugsit.
Hy word nou so vinnig groot - hy kan nou al mooi wys waar as jy hom vra "waar is jou neus / oor / oog / mond?", en hy is meeste van die tyd reg!!
Marinda se verjaardaggeskenk is 'n 5-dag, 4-nag "cruise" vir ons drie op die splinternuwe Sinfonia; Durban - Maputu - Barra Lodge - Durban; alle etes en vermaak ingesluit; ons vertrek die 15'e Februarie, en kom terug die 19'e. Ek kan nie wag nie!!
Shows, gambling (wat ons waarskynlik nie sal nie), son, swem, eet, kuier; en dan begin dag 2..
Hier is die roete - dis nie ver nie, maar dit is lank genoeg om lekker uit te rus. Ek moes kies tussen die goedkoper kamer vir 7 dae, en die duur kamer met die view en die balkon vir 4 dae; die keuse was duidelik. Net die beste vir my droomvroutjie (en droomseuntjie)!!
Hy is nogal 'n handvol - hy klim op al die stoele, en van daar af op die klavier, op die eetkamertafel, ens. En hy smile ook nou vir die kamera - hy weet hy's cute.
Hy het lekker saam met my gebad. 'n Paar keer sy kop teen goed gestamp, maar hy is nogal maklik om te troos deesdae - amper asof hy weet die pyn gaan gou verby gaan.
Hierdie troppie jong rooibokramme het ons by die Phabeni hek gekry. Al die diere is spekvet en gesond (amper soos ek self), en die veld is pratig - welig en groen. Vandag was ook 'n renerige dag in die Laeveld. Ek voel soms ook soos hierdie bok - hy het plat met sy gesig op die grond gelê en lui word. Hy het gou weer opgespring toe Jan-Hendrik hier skuins bo hom vir hom begin lag.
JH was so effe moeilik in die kar by tye - hy het beurte gemaak om ons mal te maak. Het hoofsaaklik by sy Ma gesit ..
.. maar hy het self ook lang ente bestuur. Dit gaan redelik woes, want hy wil die hele tyd ver links draai (al gaan die pad regs), en hy wil nie hê ek moet ook vashou nie. Ek hou maar vas sodat hy nie kan sien nie. En hy sukkel tot hy dit regkry om die toeter te druk. Ek het 'n paar vuil kyke gekry op die pad vandag...
Soos ek sê - die veld is groen, en die grasse staan meters hoog - 'n mens kan nie baie diep in die veld in sien nie, en ek dink hierdie tyd van die jaar speel geluk maar 'n groot rol as jy die groot 5 wil te siene kry. Ons was vandag baie gelukkig - 2 keer leeus gekry.
Hierdie jong leeu was redelik diep in (so 100m), gestaan in 'n boom. Links van die teerpad, halfpad tussen die Phabeni hek en Skukuza; op die teerpad.
En hierdie leeus was ook op die teerpad; tussen Laer Sabie en Krokodilbrug; regs van die pad.
Die dam by Laer Sabie was weer eens 'n treffer. Hier het ek al van my beste fotos geneem - BAIE krokodille en seekoeie.
Ons het ook vandag heelwat olifante gekry; ongelukkig nie te naby aan die kar nie. Baie kleintjies!!
Hier is ons net voor Krokodilbrug (waar ons die park uit is). In een foto 'n paar pragtige olifante en twee renosters.
Daar was ook ander toeskouers. Hierdie trop bobbejane het letterlik soos 'n klomp toeskouers op 'n paveljoen gesit en kyk hoe die son besig is om onder te gaan.
En die kleintjies het woelig gespeel op een van die aanwysings-klippe.
Die brandwag het gesit en almal uitkyk - ons ook...
Maar die grootste bobbejaan was in sy Pa se kar..
Hulle is oral besig om nuwe goed te bou. By al die hekke bou hulle nuwe ingange (nogal baie nice - 'n mens kan direk daar inboek; jy hoef nie meer in 'n tou te gaan staan by die kantoortjie nie; nou sit jy in jou kar in 'n tou - amper soos 'n McDonalds Drive-through). Die nuwe brug waarmee hulle besig is by Krokodilbrug het heeltemal weggespoel. Die ou laagwaterbruggie staan nog. Ons is daar deur (in 'n ongemaklike 1 voet hoë muur van water)...
'n Wonderlike dag, saam met wonderlike geselskap; en ek hoop ons gaan gou weer!!